Pracuję na poczcie

Pracuję na poczcie. Lubię swoją pracę, jest lekka i przyjemna, a do tego można spotkać naprawdę życzliwych ludzi. Najbardziej życzliwi są starsi panowie i starsze panie. Jak nie ma dużej kolejki zawsze można uciąć sobie przyjemną pogawędkę. Oni mają dużo wolnego czasu, a często także bardzo dużo ciekawych historii do powiedzenia, w końcu niejedno w życiu już przeżyli.

Jest mi przykro, że podczas, gdy w mojej pracy jestem doceniana i chwalona zarówno przez przełożonych jak i klientów, tak w domu jest zupełnie odwrotnie. Moja mama cały czas mi dogaduje na temat mojej pracy. Uważa, że to nie jest praca jaką powinnam wykonywać. Według niej powinnam być kimś więcej, a nie zwykłą panią z okienka. Szkoda, że mówi to osoba, która nigdy w życiu nie pracowała, zasłaniając się wychowaniem dzieci. No tak, jestem jedynaczką i przez dwadzieścia cztery lata mojego życia się tym zasłania. Na szczęście po drugiej stronie barykady jest mój tata, który zawsze mnie chwali i jest ze mnie dumny.